صفحه پیش: ویتولد پاولیکوفسکی صفحه بعد: ویتولد پاولیکوفسکی
بله، و به این ترتیب بود، و پس از رسیدن به بندر پهلوی زندگی متمدن را آغاز کردیم. ما تمیز شدیم، لباس نو گرفتیم و فکر میکنم حدود دو هفته آنجا ماندیم. و بعد، به همراه سگم، که همیشه با ما بود، منتقل شدیم. تیتو آنجا بود. و بعد، ظرف حدوداً دو هفته، سوار کامیونهایی شدیم که رانندهی آنها ایرانی بود، و با این کامیونها، روی جاده وحشتناکی که از کوهها بالا می رفت، و از میان کوهها میگذشت، به تهران رسیدیم که در دشتهای سمت جنوب رشته کوه قرار داشت. در آن زمان، آنها در حال ساختن اردوگاه بودند. در تهران سه اردوگاه ویژهی افراد غیرنظامی و یک اردوگاه نظامی وجود داشت. ما در اردوگاه شماره دو بودیم و حدود دو سال در آنجا ماندیم.
ویتولد پاولیکوفسکی زندگی در ایران را به عنوان یک پناهنده به یاد میآورد.
ویتولد پاولیکوفسکی در ۵ می ۱۹۳۱ در لودز لهستان به دنیا آمد. او تک فرزند بود. در سال ۱۹۳۹ ویتولد و والدینش به دولینا در لهستان نقل مکان کردند. پدر ویتولد عضو ارتش لهستان بود. پس از این که شوروی این کشور را اشغال کرد، وی دستگیر شد و در اسارت جان سپرد. در سال ۱۹۴۱ ویتولد و مادرش با واگن حمل احشام به قزاقستان منتقل شدند و در آنجا مدتی در یک مزرعه اشتراکی زندگی کردند. پس از بسته شدن قرارداد بین لهستان و اتحاد شوروی، ویتولد و مادرش آزاد شدند و در پی ارتش تازه شکل گرفته لهستان در جنوب حرکت کردند. آنها پیش از مهاجرت به ایالات متحده در سال ۱۹۵۱، مدتی را در تهران (ایران)، لبنان و بریتانیا گذراندند.